Sioe newydd sbon sy’n asio testun o’r cyfnod ar ôl y rhyfel a thestun cyfoes, sain arloesol a chast ifanc o actorion lleol a pherfformwyr y gair llafar i archwilio syniadau am ryddid a dewis personol.
The problem with choosing is that it just goes on, moment by moment, for an entire lifetime, and happens without reason. I guess I just still want to feel that I can always re-choose. That no choice I make will be so bad that I can’t be saved from it, from myself.
Beth yw canlyniadau ein dewisiadau i ni’n hunain ac i eraill? Wedi’i gwneud a’i pherfformio yng Nghasnewydd yn ystod yr wythnosau sy’n arwain at dynnu’n ôl arfaethedig y DU o’r UE, perfformir y sioe gan gast rhyfeddol o genhedlaeth milflwyddol llafar yr ardal, sydd wedi’i thangynrychioli.
Gan ymdrochi’r gynulleidfa yng nghanol y bwrlwm, bydd STORM.3: Together and Alone yn ymateb amserol, theatrig i’r cyfnodau stormus y cawn ein hunain ynddynt.
Wedi’i seilio ar Pour une morale de l’ambiguïté gan Simone de Beauvoir © Editions Gallimard.
“Rwy’n siŵr nad fi yw’r unig un yn pendroni sut i drafod pethau ar hyn o bryd; pan mae gwrthwynebiad yn cael ei wrthod fel rhywbeth ‘ffug’, a dadleuon a gwybodaeth yn cael eu disodli gan sloganau a gynlluniwyd i ‘ennill y naratif’ drwy gorddi emosiynau yn hytrach na syniadau – sloganau a allant olygu beth bynnag yr hoffwn iddynt ei olygu.
Mae cwestiynau am ba rai ohonom sydd wir yn ymhlith ‘y bobl’ sy’n cael eu trafod – neu’r hyn y byddwn i fel unigolyn am ‘gymryd rheolaeth yn ôl’, drosto, ac i bwy neu gan bwy – yn ymddangos yn anodd i’w gofyn.
Fel gwneuthurwr theatr dydw i ddim yn teimlo y gallaf gynnig atebion i unrhyw un o’r cwestiynau hynny, ac nid ydw i’n dymuno gwneud hynny chwaith; ond teimlaf yr angen i geisio agor mannau lle gallem edrych arnynt.
Dechreuodd The Storm Cycle fel ffordd o archwilio ffyrdd newydd i wneud yr union beth hwnnw, wrth i’r stormydd hyn ddechrau ymgynnull – mae STORM.3 wedi dod yn foment benodol a chanolog o bosibl ar y daith honno.
Mae’r penderfyniad i leisio geiriau o The Ethics of Ambiguity nid yn unig yn cydnabod perthnasedd parhaus a chyfredol syniadau Simone de Beauvoir, ond hefyd yn cofio’r digalondid a’r optimistiaeth a ddilynodd yr ail Ryfel Byd ac esgor ar yr Ewrop yr ydym bellach yn byw ynddi.
Roedd y dewis i weithio gyda pherfformwyr lleol a allai wneud i’r geiriau hyn siarad am eu hanghenion a’u hamser eu hunain, yn ymddangos yn anochel.
Nid yw hon yn theatr y gwn eisoes sut i’w hadeiladu; ond gobeithio y gellid cynnig rhywfaint o le i gwrdd a myfyrio, mewn ffyrdd nad ydynt efallai yn bosibl mewn mannau eraill…”
Mike Brookes Crëwr STORM.3: Together and Alone
NTW_STORM3_Programme_ART_Screen_v2_Small.pdf
Connor Allen